Mandala jest symbolem jaźni, czyli Źródła, z którego powstaliśmy i do którego wrócimy.
Oglądanie gotowej mandali bądź malowanie własnej wprowadza w nas równowagę, znosi wewnętrzny dualizm,
sprawia, że stajemy się istotami pełnymi, kompletnymi.
Mandala to rysunek lub wykonywane dowolną techniką dzieło na planie koła tworzone w stanie medytacji lub zawierające symetryczne wzory zwykle rozchodzące się wokół jego środka. Jest jednym z najczęściej stosowanych wyobrażeń symbolu jednoczącego. Wyobrażenia mandali należą do najstarszych przedstawień religijnych ludzkości – znajdujemy je w różnych epokach i kulturach. W średniowiecznej Europie przypominają je rozety tworzone w gotyckich kościołach. Najpiękniejsze możemy znaleźć w sztuce buddyzmu tybetańskiego, gdzie ich tworzenie oraz obserwacja jest formą medytacji. Mandale stanowią odbicie pierwotnego ładu psychiki, a ich zadaniem jest zrównoważenie tego, co nieharmonijne.
Carl Gustav Jung, twórca psychologii analitycznej, zauważył, że pacjenci w trakcie rozmowy bezwiednie kreślili koliste formy. Poparł tym już wcześniej postawioną tezę, że psychika sama dąży do odzyskania równowagi. Z tworzenia i refleksji nad mandalą uczynił jedną z metod terapii. W rezultacie tej, jak też innych metod terapeutycznych (m.in. pracy ze snami, aktywnej imaginacji, sztuki) wielu pacjentów wyprowadził z depresji, nerwic i psychoz.
W końcowym etapie własnej wewnętrznej przemiany Jung sam szkicował mandale. Oto co pisał na ten temat:
W latach 1918 – 1919 przebywałem w Chateau d’Oex (…) Tam każdego ranka szkicowałem w notatniku małą mandalę w kształcie koła, która zdawała się odpowiadać mojej aktualnej sytuacji wewnętrznej… Moje mandale były kryptogramami stanu mojej jaźni… Widziałem, jak działa jaźń, tj. całość mojej psychiki… Miałem przy tym wyraźne poczucie, że mam do czynienia z czymś centralnym, i z czasem zdobyłem żywe wyobrażenie jaźni (…)
Już przedtem przekonałem się, że muszę się wyrzec idei supremacji ego… Strumień nieświadomości porwał mnie ze sobą i nie wiedziałem, dokąd mnie zaniesie... (Dopiero) w latach 1918 – 1920 zrozumiałem, że celem rozwoju psychicznego jest jaźń… To poznanie dało mi pewność i tak, stopniowo odzyskałem wewnętrzny spokój.
Według Junga mandala jest symbolem jaźni, czyli Źródła, z którego powstaliśmy i do którego wrócimy. Oglądanie gotowej mandali bądź malowanie własnej wprowadza w nas równowagę, znosi wewnętrzny dualizm, sprawia, że stajemy się istotami pełnymi, kompletnymi. Może być jednym ze sposobów dotarcia do Źródła siebie oraz uzyskania stanu wewnętrznego pogodzenia ze sobą.
Gotowa mandala odzwierciedla stan psychiczny autora – ujawnia to, co wcześniej było ukryte przed jego świadomością. Wynurza na światło dzienne treści nieświadome, podobnie, jak to mogą czynić sny, ulubione przez nas baśnie czy filmy.
Po jej stworzeniu lub medytacji nad nią poczujesz się bardziej zrelaksowany, zharmonizowany.
Kolejnym krokiem może stać się interpretacja Twojej mandali, z pomocą terapeuty lub innej osoby o dużej intuicji.
Wyłonienie się symbolu mandali jest zjawiskiem spontanicznym.
Jego działanie jednak może być zdumiewające, ponieważ może doprowadzić do rozwiązania różnych komplikacji psychicznych i do wyzwolenia wewnętrznej osobowości z jej emocjonalnych i intelektualnych uwikłań i usidleń; powstaje dzięki temu jedność, którą słusznie można nazwać odrodzeniem człowieka na płaszczyźnie transcendentnej. /Jolande Jacobi/
Jeśli sam chcesz tworzyć mandalę, przygotuj do tego odpowiedni papier, kredki, pastele lub farby i pędzel. Możesz także mieć przy sobie piórka, muszelki, piasek, klej czy inne materiały. Włącz spokojną muzykę lub pracuj w ciszy. Narysuj odręcznie okrąg lub naszkicuj go od talerza, zaznacz środek. Od tej pory będziesz już działał spontanicznie, dobierając barwy w sposób instynktowny.
Po zakończeniu pracy przez chwilę zastanów się, jaki chciałbyś nadać tytuł swej mandali. Zwróć uwagę, jakie wywołuje w Tobie skojarzenia.
